در بعضی کتب مذکور است که یکی از صلحا بر بالین بیماری آمد و او را در سکرات موت دید .

پرسید تلخی جان کندن را چگونه می یابی؟

جواب داد : کام جان خود را شیرین می یابم و هیچ تلخی در آن احساس نمی کنم.

آن صالح در عجب ماند که موجب این چیست؟

شربتی که در مذاق عام و خاص تلخ است ،چرا در مذاق این بیمار شیرین می نماید؟

آن بیمار گفت: در شگفت نباش!زیرا بمن رسیده بود که،

  رسول خدا صلّ الله علیه و آله و سلّم فرموده است:

هرکه بسیار بر من صلوات بفرستد، از تلخی جان کندن ایمن باشد ؛

و من مدتی است شربت صلوات را می نوشم،

لهذا اثر تلخی در جان خود نمی بینم و از این جهان ، شیرین کام و نیکو به سرانجام می روم.

منبع:موسوی مطلق،سیدعباس ؛سرمه ایمان؛ص 30